مرگ عبدالله دراثر انفلونزای سیاسی

 سرانجام انفلونزای سیاسی درافغانستان یک قربانی گرفت، اقای عبدالله که دیروز به دلیل دچار شدن به این بیماری شدیداً اشک تمساح میریخت، امروزبا مرگ نا بهنگام دچارشد.

با اعلام این خبر که آقای کرزی برنده انتخابات و رئیس جمهور آینده است، واقعاً شوکه شدم، چون این بازی اینقدر پیچیده شد که مردم اصلاً نکته ای به آن پی نمیبردند، وقتی به حرف های داکتر عبدلله و کرزی میدیدیم، تصور میکردیم، که دو رقیب هیچ وقت باهم یکجا نمیشوند و دشمنی شان از همینجا آغاز شده است، چون شیوه رقابت آنها آنطور خاک به چشم مردم ریخت که هیچ کسی قادر به درک بازی آنها نشدند، راست گفته اند که سیاست بی پدر و بی مادر است، انهم درکشوری مثل افغانستان که منافع ملی هیچ ارزشی برای سردمداران سیاسی ندارد، بلکه این منافع شخصی است، که انسان ها را خر میکند.

وقتی به داستان انتخابات امسال فکرکنیم واقعاً گیچ کننده است،انتخابات چطور وبه کدام شیوه برگزار شد؟ تقلبی که بیش از همه برای این انتخابات رسوایی آفرید و نشان داد که دزدان سیاسی درافغانستان آنقدر، به چپاول سرگرم هستند، که تقلب میلیونی آنهم بدون هیچ هراسی انجام میدهند و درآخرهم  با پافشاری و رفت آمدهای باداران خارجی مجبور به قبول دور دوم میشود.

وقتیکه انتخابات به دور دوم رفت، افراد ساده ای مثل من، فکر میکردند که واقعا دور دوم انتخابات برگزار میشود، بی خبر از اینکه چانه زنی ها  و مذاکرات برای تقسیم ناعادلانه ای قدرت درجریان است، و این تقسیم بواسطه باداران خارجی نظارت میشود.

دیروز داکترعبدالله هنگام اعلام خبر عدم اشتراک خود در دور دوم انتخابات اشک ریخت، واقعاً اشک تمساح بود،چون امروز دیده شد که با کرزی چطوربرسر تقسیم قدرت موافقت کرد.امروز با آمدن بان کی مون به کابل آنها سرانجام به توافق برسر تقسیم قدرت موافقت کردند و دیگر به انتخابات هم که یگانه توجهه مردمی بودن نظام را تضمین میکند، پشت پا زدند. بلی مسلم است که دزدان سیاسی به حال هیچ قافله ای رحم نخواهند کرد، و باید انتظار بیش از این نیزنداشته باشیم.

رسوایی وپدر لعنتی درانتخابات

              

عجب انتخاباتی،  رسوایی بزرگتر از این؟

راستش این سیاستمداران نامرد هم عجب نقطه ضعف مردم افغانستان را پیدا کرده و هرطور که گوش این مردم را دور داد، همان طرف میروند، دیگر هیچ پرسانی وجود ندارد،این مردم بیچاره ، چون از جنگ وپدرلعنی دیگر خسته شده، هرچیزیکه این سیاستمداران نامرد برایشان گفت: قبول میکنند و به نفع شان هرکاری که بگوید، انجام میدهند، یک روز کرزی میگوید، نتیجه این انتخابات را که همه را خودش به خود رای داده قبول کنید، چون منافع ملی کشور در خطر میافتد و شورش میشود و هزار گونه ترس و هراس دیگر!  پس مردم مجبور است قبول اش کند، چون واقعاً دیگرحوصله دزدی و چپاول وگاوجنگی طویله به طویله را ندارند، اگر نه تورا خدا نتیجه این انتخابات از قبول کردن است؟

این انتخابات روی افغانستان راچه؟ که روی دموکراسی غربی را هم سیا کرد، اون دموکراسی که هفت سال پیش ازآسمان آمد، از آسمان نی، بلکه توسط جناب جورج بوش، ذریعه پیام آور بی 52 به افغانستان نازل شد.

درانتخابات مردم رای میدهند، و رئیس جمهور شان را انتخاب میکنند، اما دراین انتخابات که چند روز پیش درافغانستان برگزار شد، با وجود این همه مصارف و تآمین امنیت که واقعاً کمرشکن بود، ورقه های انتخاباتی همه به نفع آقای کرزی توسط افراد مشخص به صندوق ها انداخته شد و به کابل فرستاده شد، البته نه فقط به نفع آقای کرزی بلکه به همان میزان یا کمتر از آن تقلبی به نفع برادرزاده آقای کرزی( داکتر عبدالله) نیز صورت گرفت، درولسوالی ناهور ولایت غزنی، افراد مسلح به زور، مردم را مجبور میکردند که به داکتر عبدالله عبدالله رای بدهند.

بهر صورت ما  باید بپذیریم که چهره واقعی انتخابات، تصاویر تلویزیون های جهانی از مراکز رای دهی کابل و یا هرات و مزار شریف نبود، بلکه درمناطق دیگر به گونه های دیگر رای به صندوق ها انداخته شد، و خلاصه هرچه بود شاید اندک مشروعیتی به نظام بی بنیاد ومسخره اقای کرزی تزریق کند.

 اما بعد از انتخابات شاید،شماری از همین مردم بیجاره و فقیر در زیر دیگدان داکترعبدالله بسوزند،چون اینبار اوآستین را برزده واکشن تطبیق قانون وعملکرد براساس قانون را میکند، درصورتیکه تا چند سال پیش که خودش عضو کابینه آقای کرزی بود،تنها چیزیکه خوش وی نمی آمد همین مسخره گی تطبیق قانون و قانون سالای بود و از چوکی دار وزارت خارجه تا دیپلمات های این وزارت پنجشیری ها را استخدا م کرده بود.

سرانجام دراین شکی نیست که نیتجه انتخابات به نفع اقای کرزی است، ومطابق وعده عبدالله عبدالله هم دست به همان کلیشینکوف های سابق اش خواهد زد و شورش را درشهر های کشور مخصوصاً پایتخت به راه  خواهد انداخت و باز همان پدرلعنی و رسوایی که از این انتخابات سرچشمه خواهد گرفت. اما نمیدانم که این سرنوشت خبیث ما را به کجا خواهد کشاند.

شورش بعد از انتخابات، نگرانی بجاه یا بیجاه؟

                      

این روزها همه مردم افغانستان یک نگرانی و دلهره مشترک دارند،شورش بعد از انتخابات و به خیابان برآمدن انبوهی از مردمُ ، همه میترسند مبادا شماری از فرصت طلبان با بهانه تقلب درانتخابات به جاده ها برآمده و امنیت عمومی را مختل کنند.البته به جاده ریختن مردم، آنهم درافغانستان صرف به یک تظاهرات، مسالمت آمیز خلاصه نمیشود، بلکه این اعتراض خیابانی، همان خانه جنگی ها وقتل وکشتار گذشته را از سرآغاز خواهدکرد.

حامد کرزی : در مناظره طلوع شرکت نمیکنم

                                                                     دفتر مبارزات انتخاباتی اقای کرزی اعلام کرد، که ریس جمهور در مناظره انتخاباتی با داکتر عبدالله عبد الله و اشرف غنی احمد زی نامزدان ریاست جمهوری که قرار بود پنجشنبه شب از طریق طلویزیون خصوصی طلوع انجام شود، سرباز زده است. دلیل امتناع آقای کرزی از شرکت دراین مناظره، استفاده تجارتی تلویزیون طلوع از این بحث و تبلیغات تلویزیون طلوع برضد حامد کرزی عنوان شده است.دفتر مبارزات انتخاباتی اقای کرزی میگوید: تلویزیون طلوع تا حال برعلیه آقای کرزی تبلیغاتی سنگینی داشته است.

اما چرا طلوع:

اینکه آقای کرزی ازشرکت دراین مناظره سرباز زده است، شاید منطقی باشد، چون از یکسو اگر قرار باشد این مناظره انجام شود، چرا در تلویزیون ملی انجام نشود، وانجام این مناظره در طلوع امتیاز دادن به طلوع است و بدون شک طلو بیشترین استفاده تجارتی از این مناظره خواهد کرد، نقش تلویزیون ملی دراین میان نادیده گرفته خواهد شد. با آنکه اززمانیکه وزارت اطلاعات و فرهنگ بدست آقای خرم اداره میشود، تلویزیون ملی به یک تلویزیون قومی تبدیل شده و هیچ رنگی ملی درآن وجود ندارد، اما با انهم این حق تلویزیون به اصطلاح ملی است.