خشم مشرانو جرگه دربرابر رسانه ها عقلانی یا احساسی؟

  مشرانو جرگه( مجلس سنا)  در نشست دیروزی خود، دربرابر رسانه ها ایستادند و رسانه ها را متهم کردند که با نشر نکات منفی رویداد های این مجلس،تصویر منفی از کارکرد های آنها ارائه میکنند،گپ و گفت هایکه میان سناتوران دراین نشست رد و بدل شد،همه تآکید برخاموش ساختن رسانه ها درکشورداشت و اغلب سناتوران خواستار توقف روند کنونی نشرات رسانه ها گردیدند.

بازگشت به طالبان

یکی ازسناتوران که از کوچی ها در مجلس سنا نمایندگی میکند، از دولت خواست به این روند پایان دهد، درغیر اینصورت به وی اختیار بدهد، تا تمامی رسانه های کشور را یک شبه نابود نماید، او که به شدت از کارکرد رسانه ها عصبانی بود، گفت باید  به دوره ای طالبان برگردیم و زندگی بدون رسانه را دوباره تجربه کنیم.

با اینکه مسلم است، از این نماینده باید بیش از این توقع نیز نداشته باشیم و با حرف های نا سنجیده وی به دوره طالبان نیز بازگشت نخواهیم کرد، اما وجود مفکوره ای این چنینی، درمجلس بزرگان یک کشور نهایت قابل تآسف است. دریک چشم انداز، وجود این رسانه ها بعنوان پر رنگ ترین دستاورد دولت هشت سال گذشته قابت رویت است، اما اینکه چنین نمایندگانی به این سادگی فیصله میکنند، تا این رسانه ها نابود گردد، تاحدی زیادی به سقف فکری آنها برمیگردد و باور برگشت به عقب را که شاخصه یک جامعه غیرانسانی است، نشان میدهد.

شهروندان کشوریکه یکبار در دوره تاریک طالبان زندگی کرده اند، هیچ گاه دیگر حاضر نخواهند شد، ازدیدگاه این افراد پیروی کرده  و بر رسانه ستیزی درکشور کمک کنند، چون این رسانه ها است، که کنترول وضعیت کنونی را دراختیار دارند، وگرنه با وجود چنین دولت، دولتمردان و سیاستمداران، این کشور یکبار دیگر وضعیت دهه هفتاد میلادی را تجربه میکرد.

نگرش منفی

رسانه ها همواره از سوی دستگاه های امنیتی دولت، هردو مجلس شورای ملی و حتی وزارت اطلاعات و فرهنگ سرزنش میشوند که با نگرش منفی به رویداد ها و انعکاس آن، باور مندی با ساختن یک جامعه سالم را از بین میبرند. با آنکه درمواردی باید تآیید کرد که شمار رسانه ها شاید بکوشند، با منفی جلوه دادن وضعیت افغانستان، برافزایش تنش های موجود درکشور و نا آرامی ها کمک کنند، اما نمیتوان تمامی رسانه ها را متهم کرد که چهره ای منفی از دولت و کارکرد های آنها ارائه میکنند.

از نظرژورنالیزم، یکی ازوظایف رسانه ها، بازتاب واقعیت ها درچوکات قانون است، نشر رویداد های منفی در دولت  و کارنکردهای  ادارات دولتی الزامی است و یک رسانه از دیدگاه مسلکی ناگذیر است تا مردم را از وجود چنین نا رسایی ها آگاه نماید، اما این توقعات بیجای سناتوران افغانستان ازرسانه ها است. سناتورانیکه به گفته خود شان از موکلان شان برای جواب دادن میترسند و باید حضرت صاحب مجددی  با خواب دیدن، روابط آینده آنها با موکلان شان را پیشبینی کنند. این سناتوران باید از رسانه ها گلایه داشته باشند، چون چنین بی تفاوتی دربرابر ملت، دستکم برای رسانه های آزاد که به مردم می اندیشند قابل تحمل نیست و  ناگذیر باید آنرا افشا کند.

از سوی دیگر، به سناتوران محترم که ادعا میکنند، رسانه ها باید نکات مثبت و منفی و یا رویدادهای مثبت و منفی مجلس سنا را به نشر برسانند، باید گفت که این وظیفه خود رسانه ها است که تشخیص دهند، درچوکات قانون، کدام خبر را منتشر نمایند و از نشر کدام خبر بپرهیزند، لازم است، اعضای مشرانوجرگه به کارهای خود برسند، بجای اینکه برای رسانه ها تعیین تکلیف بکنند.

این موضوع به این دلیل، روز سه شنبه دردستور کار مجلس سنا قرار گرفت که برای حفظ آبروی شان،خیلی حیاتی بود. چون به هرصورت آنها تلاش میکنند، ازافشای رازهای داخل این مجلس خود داری شود. باید یاد آوری کرد، که کجا بودند، این سناتوران، روزهایکه خبرنگاران جوان کشور، درولایت های قندز،هلمند و قندهار بیرحمانه کشته شدند، چرا این سناتوران خاموش بودند، و حتی یک فاتحه هم برای آنها نخواندند.آیا این خبرنگاران برای این کشور کار نمیکردند، اگر این خبرنگاران نباشند، واقعیت های تلخ این کشور، چگونه به گوش همگان خواهد رسید.

پس باید توجه داشت که با این تذکرها، رسانه ها هیجگاه دست از نشر نارسایی ها، توسط دولت برنخواهد داشت، چون یکی از اهداف شکل گیری یک رسانه این است، درغیر آن رسانه صرف بلند گوی حاکمان است که به هدف حفظ قدرت آنها عمل میکند و بس.